Standard domu pasywnego  

Termin „dom pasywny” opisuje standard budynku. Ten standard jest osiągany dzięki zastosowaniu różnych metod budowlanych, projektów budowlanych i materiałów budowlanych, a także stanowi rozwinięcie standardów domu energooszczędnego. Termin „dom pasywny” odnosi się do komfortowego klimatu wewnętrznego, latem i zimą, bez użycia konwencjonalnego systemu ogrzewania, a roczne zapotrzebowanie na ogrzewanie nie może przekracza 15 kWh / (m²a) dzięki  istniejącemu systemowi wentylacyjnemu.
Domy pasywne potrzebują o 80% mniej energii grzewczej niż nowe budynki, zgodnie z niemieckim rozporządzeniem w sprawie izolacji cieplnej z 1995 r. Nazwa „dom pasywny” wywodzi się z faktu, że zasadniczo „bierne” wykorzystanie istniejącego ciepła z promieniowania słonecznego przez okna i rozpraszanie ciepła z różnych urządzeń domowych oraz od mieszkańców jest wystarczające, aby utrzymać wnętrze budynku w komfortowej temperaturze w sezonie grzewczym. Wszystkie inne zapotrzebowania na energię, zwłaszcza energię elektryczną dla urządzeń gospodarstwa domowego, powinno być ograniczone do minimum w domach pasywnych, za pomocą energooszczędnych technologii.

Foto – Bla Jungfrun – pierwszy wielopiętrowy dom pasywny w Szwecji, zbudowany z komponentów VST